دولت آمریکا خود را حامی اصلی آزادی بیان و حقوق بشر می داند. اما سیاست‌بازان و صاحبان قدرت و ثروت حتی از این مفاهیم ارزشمند نیز ریاکارانه سوءاستفاده می کنند.
فرستادن زنانی برای همخوابگی با فردی که با او خصومت داری و بعد خِفت کردن آن فرد، ترفند پلیدیست که معمولا زورگیرها از آن استفاده می کنند؛ اما موردِ رئیس صندوق بین المللی پول (دومنک استراس کان) و از آن مهمتر مورد فعلی «جولیان آسانژ» ثابت کرد سیسات‌بازان از هیچ وسیله ای برای دستیابی به اهدافشان رویگردان نیستند.
سپردن آسانژ به دولت ایالات متحده سیلی زدن بر صورت آزادی بیان است و بدیهی است هیچ انسان آزاده ای نمی تواند با آن موافق باشد.
امیدوارم زور مردم و رسانه های مستقل تر به زور سیاستمداران اروپایی و آمریکایی بچربد و آسانژ از این بازی جان سالم به در ببرد.
آگهی مرتبط:
تو صفحه فیسبوک «مملکته داریم» نوشتن:
وزارت امور خارجه بریتانیا: به چند دانشجوی ایرانی جهت تسخیر سفارت اکوادور نیازمندیم!
1 نظر:
:))
ارسال یک نظر