وقتی آش صدا و سیما آنچنان شور شد که صدای خودی و غیر خودی درآمد و دوست و آشنا و دشمن و بی طرف به بیخیالی حضرات در قبال مرگ هموطنانشان معترض شدند، باید برای لاپوشانی قضیه چاره ای اندیشیده می شد.
برای چنین اوضاعی چه مقصری می توان یافت بهتر از رسانه های بیگانه؟
نگران نباشید، دوستان صداو سیمایی در انداختن توپ در زمین سایرین تبحر دارند. و البته چون ریش و قیچی هر دو در دست ایشان است در روزنامه آن سازمان نوشته اند:
و دقیقاً برای چنین احوالی است که شاعر گرانقدر می فرماید:
خود گویی و خود خندی/عجب مرد هنرمندی
2 نظر:
نمی تونم اینجا فقط بخونم و برم.
خوب می نویسید.حرفای دل من و لابد خیلیها هستن و شما چه خوب می نویسیدشون.....
ممنون برای سه پست اخیر
از اینکه تو روزنامه جام جم کار می کنم خجالت می کشم
ارسال یک نظر