هنر با آزادگی بالنده می شود. معمولاً مردم تنها هنری را به خاطر می سپارند و دوست می دارند که تملق گوی اصحاب قدرت نباشد. در طول همین سالها بارها دیدم هنرمندانی را که هنرشان را در خدمت سیاستمداران قرار دادند و پس از مدتی که تاریخ مصرف شان تمام شد، بایگانیِ راکد شدند. با این حال جالب است که بسیاری درس نمی گیرند و باز هم همین اشتباه را تکرار می کنند.
در این پست تعدادی از طرحهای گرافیکی برخی طراحان ایرانی را گذاشتم که هنر خودشان را صرف خواسته های حاکمان کرده اند و لابد مزدش را هم می گیرند. اما اصلاً برایشان مهم هست که مردم (مردم عادی جامعه نه قشر ويژه ی ویژه خوار) از دیدن کارهایشان لذت می برند یا نه؟
نکته جالب دیگر این است که در این طرحها نکات کلیدی و برجسته دروغ و خشونت است. اگر به کامنتهای طراحان پای بعضی از طرحها نگاهی بیندازید خشونت را هنوز هم عریان تر خواهید دید. واقعاً این همه پلشتی در اخلاق از کجای فرهنگ ایرانی یا دین اسلام استخراج می شود که همه این رفتارها برای برخی قابل توجیه می شود؟
خواهش می کنم از هرگونه توهین و ناسزا جداً خودداری کنید و برای بازدید از این طرح ها و گفتن نظرات خود به این آدرس و این آدرس سری بزنید.
0 نظر:
ارسال یک نظر