پنج شنبه ها

سپاس! سپاس که یادم هستی اگر یادت نیستم. سپاس که با منی اگر به تو سرنمی زنم. سپاس که دوستم داری و می دانم! که اگر این چنین نبود این بی تابی گاه و بی گاه چیست؟

اگر با من نبودش هیچ میلی * چرا ظرف مرا بشکست لیلی

دوستت دارم. اگر چه خوب راه و رسم عشق ورزی و وفا نمی دانم. اگر چه از یادت غافل می شوم. اگر چه از تو دور می شوم. اصلاً اگر تو اول عاشق نمی شدی که:

من خفته بدم به ناز در کتم عدم * حسن تو بدست خویش بیدارم کرد

و خواسته ام همان خواسته انسان کامل است که:

« بر عذاب تو صبر مي كنم، اما چگونه بر دوري ات صبر پيشه سازم؟!»