من می دونم کارمون تموووومه!

کانادایی‌ها ارتباط دیپلماتیک‌شان را با ما قطع کردند با این دلیل که:«ایران را بزرگترین حامی تروریسم در دنیا می‌دانند».
اسراییل روزی چندبار پیام فدایت شوم برایمان می‌فرستد!
انگلیس هم که به لطف برادران بسیجی پیشتر به صف قهری‌ها پیوسته.
بقیه دنیا هم یا با اخم نگاهمان می‌کنند یا به زور جواب سلام‌مان را می‌دهند.
بساط تحریم هم چنان گلویمان را فشرده که نای نفس کشیدن‌مان نیست، البته بزرگان قوم کم نمی‌آورند چون قمار باز اگر نگوید ... آنوقت... .
خلاصه وسط این‌همه بدشانسی و مصیبت کافی است رامنی در انتخابات دو ماه آینده آمریکا پیروز شود تا کابوس‌های ریگانی برایمان زنده شود.
نمی‌دانم با این اوضاع و احوال چه آینده‌ی ناخوشی در انتظار ماست؟ و در چنین احوالی است که این دیالوگ طلایی به کار می‌آید:
گالیور، جان مادرت نقشه رو رد کن بره!