web 2.0

۳۰.۳.۹۱

خنده‌ی تلخ من از گریه غم‌انگیزتر است


مذاکرات هسته ای در مسکو جریان دارد. طرف غربی خواسته های زیادی دارد. تعلیق غنی سازی 20 درصدی، تعطیلی فوردو، بازرسی بی قید و شرط از پارچین و خروج اورانیوم غنی شده بیش از 5 درصد.
این بار بر خلاف گذشته ها نرمشی هم در مواضع دیده نمی شود تا امید داشت در ازای این همه، طرف ایرانی امتیاز دندان گیری کسب کند و بازی برد برد تمام شود. به ویژه اینکه طرف مذاکره کننده ی ایرانی می داند اگر خروج اورانیوم غنی شده از کشور را بپذیرد دستش برای چانه زنی خوالی خواهد شد.
همچنین یکدندگی مقامات ارشد و ناموسی کردن مسئله هسته ای کوتاه آمدن را برای مقامات ایرانی دشوارتر ساخته.
به هر حال مردم ایران از قرار به خوبی در یافته اند که امیدی به حل مشکل و به نتیجه رسیدن مذاکرات نمی توان داشت. چرا که به رویه ی معمول، قضیه را به سوژه ی جوکهای خود بدل کرده اند:
« پس از مذاکرات 5+1: 
جلیلی: من دیگه نمی تونم به این رابطه و مذاکره ادامه بدم.
کاترین اشتون: تو رو خدا این حرف رو نزن سعید، من حامله ام!»
یا
« فلان قومیت مشکل 5+1 را حل کردند:
 5+1=6 »
balatarin
Delicious
Twitter

2 نظر:

ناشناس گفت...

آدم اینقدر رذل میشه که به اعتقادات مردمش اهانت کنه؟ اونهم به اسم آزادی؟ خیلی باید بی شعور باشه

Unknown گفت...

دوست ناشناس اگه منظورت کامنتی بود که اینجا گذاشته بودن، حذف شد.
اگه منظورت خود پسته، نمی دونم چه اهانتی توش هست؟!

یک خواهش: لطفا کامنتهاتون اسمی، نشونی چیزی داشته باشه

ارسال یک نظر