لطفاً یک لایک خرج این پست کنید

این روزها گرفتار‌تر از آن بودم که بتوانم در وبلاگ چیزی بنویسم. امیدوارم هر کس عادت به سر زدن به این خانه‌ی مجازی داشته عذرخواهی صمیمانه من را بابت خالی بودن سفره‌ی وبلاگ در این روزها بپذیرد.
راستش این روزها بارها از خودم پرسیدم: «اصلاً نوشتن یا ننوشتن من در این وبلاگ برای کسی مهم هست؟»
اگر هست، لطفاً در گوگل ریدر یک لایک خرج این پست کنید تا به تداوم نوشتن امیدوار‌تر شوم.
ارادتمند
مَتَتی