وقتى سنگ را ببندى و سگ را ول کنى!

اخلاقیات تا چه حد باید در یک جامعه سقوط کرده باشد که شهروند آن جامعه به خاطر کینه توزی‌های بدوی پای یک کودک را قطع کند؟
سطح امنیت مردم در چه حد باید پایین باشد که در روز روشن، در شهر چنین فاجعه‌ی وحشتناکی رخ دهد؟
وقتی که «نمک بگندد» و جایی که باید ایمنی بخش مردم باشد نماد ناامنی برایشان باشد، توقع بیشتری می شود داشت؟
اصولاً آیا نهادهای امنیتی و قضایی با این همه برخورد با نخبگان سیاسی و اجتماعی، مِتر‌کردن آستین و روسری بانوان و شرکت در زد و بندهای سیاسی، وقتی برای برقراری امنیت هم پیدا می‌کنند؟
خشونت تا کجای فرهنگ جامعه ما نفوذ کرده که چنین حوادث وحشیانه ای دارد عادی می شود؟
فرارو: قطع پای یك كودك در درگیری قبیله ای