نیمه ماه داستان یک گروه موسیقی کردی است که می خواهند با گذر از مرز برای اجرای کنسرت موسیقی به کردستان عراق سفر کنند. آنها با محدودیتها و ممنوعیتهای قانونی فراوانی مواجه می شوند تا اینکه بالاخره با آمدن نیمه ماه (نیومانگ) قصه رنگ دیگری می یابد.سالهاست موسیقی در این سرزمین به تیغ سانسور گرفتار است و اگر این موسیقی متعلق به خرده فرهنگ کردی باشد وضع بدتر می شود و اگر پای درویشی و زهد به میان بیاید فاجعه بار می شود. اما بدتر از همه اینها صدای زن است. در سرزمینی که «عطر خوش زن قدغن» قانونی فراگیر است هیچ چیز گناهی بدتر از این نیست که تلاش کنید صدای زن را به گوش مردمان برسانید.
فیلم بهمن قبادی تفسیر زیبایی از این فرمایش حکیم طوس است که:«هنر خوار شد، جادویی ارجمند». داستان فیلم گیرا و جذاب است و البته رگه هایی از سوررئالیسم به خوبی در آن دیده می شود. فیلم مرثیه ای شاعرانه است بر موسیقی ایرانی و به ويژه موسیقی کردی که گویی در حال دفن شدن است. همچنین حضور موجز اما موثر طنز، فضای فیلم را از یکنواختی می رهاند.
قبادی به خوبی از نمادها استفاده کرده. ماه شب چهارده، عدد چهارده، دختری ماه رو با صدایی زیبا و نام نیمه ماه، آلات موسیقی در تابوت، زنده شدن مرده با صدای خواننده زن، روستای زنهای تبعیدیِ خواننده، سرگردانی میان مرزهای سه کشور، برف و سرما و بسیاری از موارد دیگر نشانه هایی است برای گفتن نظرات فیلمساز.
مثل همه فیلمسازهای خوب در این فیلم بیشتر بر تصویر تاکید می شود تا کلام. پس زبان شما هر چه باشد فرقی نمی کند و خیلی زود با فیلم ارتباط برقرار می کنید.
مرتبط:
اطلاعات بیشتر درباره نیمه ماه در سایت آی.ام.دی.بی
تصاویر فیلم نیمه ماه
2 نظر:
نمی دونم واسه چی به جای قبادی هی اسم پناهی تو سرم می چرخید و اتفاقاً همین اسم رو به عنوان کارگردان نوشته بودم. به هر حال اصلاحش کردم. ببخشید لطفاً!
نامردا پناهی رو بازداشت کردن. بی حساب نبود پس.
ارسال یک نظر