وحدت، شعار و واقعیت

اين روزها تلویزیون دائماً از وحدت حوزه دانشگاه می گوید.
سرباز که بودم هر روزه با روحانیون سر و کار داشتم. رفتار اکثرشان با ما (دیپلمه بودم) خوب بود اما با لیسانسه ها میانه ای نداشتند و به آنها بدبین بودند. گویی دانشگاه رفته ها نوعی پدرکشتگی با دین داشته باشند که نشود لحظه ای از آنها غافل بود.
دانشجو که شدم روحانیون هر ساله در روز وحدت حوزه و دانشگاه به دانشگاه ما می آمدند و کلی بر سر وحدت حوزه و دانشگاه بحث و سخنرانی و موعظه می کردند.
آن روی سکه هم همین بود. دانشجوها و دانشگاه رفته ها آخوندها را مشتی مرتجع می دیدند که از دنیای امروز و از سواد و دانش بی بهره اند.
پس همه چیز در حد شعار و حرف می ماند و قضیه از ریشه و بن مورد دارد!