گویند در سرزمین« Far Far Away» یکی از مُلوکِ مُلک که دوره را با دوره شهنشاهان اشتباه گرفته بود، قلدرمابانه فرمود: « نباید بالش نرم زیر سر مردم بگذاریم!»
مردم که مدتها بود روی آسایش را ندیده بودند از این سخن برآشفتند و یکی از رعایای جنوبِ آن مُلک که از این سخن ماتحتحش آتش گرفته بود و متحیر از این موضوع بود که آقایان چه لطف بزرگی به وی و هموطنانش کرده اند که چنین منت بر سر ملت می گذارند، سرود:
آلودگی صنعتی برای من
تعفن بنزینی برای من
هر رنجی که می بینی برای من
نُقل و گل و شیرینی برای تو
***
منصب فامیلی برای تو
اخلاق قابیلی برای تو
قصر آجیلی برای تو
***
گرمای جنوب برای من
زجر و عیوب برای من
کار سحر تا غروب برای من
***
بالش نرم برای تو
آغوش گرم برای تو
***
سود وام 28 درصد برای من
مالیات بیست از صد برای من
بنزین گران و بد برای من
مرسدس سرسبد برای تو
***
خانه ترکش خورده برای من
آب آلوده، کودک مُرده برای من
ترس محتسب خورده برای من
***
فقر و بدبختی برای من
نداری و سختی برای من
تاج خوشبختی برای تو
***
از مجلس چه می جویی، عادل من؟
توهین به ما چه می گویی کاهل من؟
ما مرده ایم چه می بویی، عاقل من؟
****************************
اصل ترانه را می توانید از اینجا بشنوید
2 نظر:
نمی دونستم طناز هم تشریف دارین دوست جدید!
نمی دونستم طناز هم تشریف دارین دوست جدید!
ارسال یک نظر