مذهب و خرافه

خبرگزاری آفتاب گزارشی دارد از تعطیلی هیئت آقای هلالی، مداحی که این روزهای سوتی اش بدجوری در فضای وب سر و صدا به پا کرده. ایشان اضهار کرده:

« درچند سال اخیر ما تلاش کردیم تا فرهنگ سازی کنیم وهیچ گاه هم از این کار خود پشیمان نیستم. اما برخی ها کار را از حد گذراندند و به مسائل ناموسی وارد شدند.»

سرک کشیدن در زندگی خصوصی افراد کار درستی نیست و من به هیچ عنوان قصد ندارم کار افرادی را که به این کار مبادرت کردند تایید کنم. اما گمانم وقت آن رسیده که نگاهی دقیق و عمیق به این فرهنگ سازی (!) و فرهنگ سازان(!) بیندازیم.

به نظر شما درآوردن چندصد هزارتومان در یک شب به خاطر واداشتن مردم به آسیب رساندن به خودشان (که در قرآن صریحاً حرام اعلام شده) حلال است؟ تاثیر مال غیر حلال در زندگی افراد در اسلام چگونه است؟

همچنین ایشان گفته اند:

« برخی ها کار را به جایی پیش می برند که برنده و بازنده با هم تفاوتی نمی کنند. تنها راه بر جوانانی بسته می شود که در آینده قصد ورود به دستگاه امام حسین(علیه السلام) را دارند »

دستگاه امام حسین دستگاه شعور و اخلاق و علم است نه شلوغ کاریهایی که بیشتر به رفتار مرتاضان هندو شبیه است تا عزاداری مذهبی اسلامی.

متاسفانه ناموس برای برخی اینقدر نازل و بی ارزش شده که با خانم خیابانی اوقات فراغتشان را پر می کنند و بعد می گویند همسرم بود!!!

برای من جای سوال است که اصلاً چه کسی به این آقا یا افرادی مثل ایشان اجازه داده از امامان شیعه که قاعدتاً الگوهای انسان وارسته مسلمان هستند خداواره های عجیب و غریب بسازد که انسان از شنیدن شرح احوالاتشان متحیر می شود.

شب قدری پای منبر روحانی جوانی بودم می گفت: «برای اما حسین مهمان آمد، از اموال بیت المال یک مشک عسل برد و مهمانهایش را سیر کرد. حضرت علی فهمید. چوبی برداشت و قسم خود که اگر او پسر حضرت فاطمه نبود حتماً کتکش می زد.»

به خدا حماقت هم حدی دارد! یا امام حسین معصوم هست که در این صورت این اشتباه و یا قصد امام علی برای تنبیه یک معصوم به هیچ عنوان قابل توجیه نیست و یا معصوم نیست که در این صورت اعتقاد راسخ این حضرات منبری به معصومیت امامان چطور قابل توجیه است؟!

متاسفانه طی سالهای اخیر در جهان غرب و جهان اسلام گروهها و تفکرات خاصی سعی در گسترش تفکرات سطحی و خرافات و جایگزینی شعور و دانش طلبی در میان جامعه اسلامی هستند و طبیعی است چون از این رهگذر جیبهای برخی پرمی شود و اهداف برخی دیگر محقق، و جوامع ما هم همواره آمادگی پذیرفتن اینگونه تفکرات را داشته، سرعت گسترش آن بسیار بالاست. اکنون سیمای جهان اسلام در تمام جهان سر و رو پوشانده هایی است که پای شعار لااله الاالله انسان سر می برند و مردمانی که با سر و صورت خونین در کربلا قمه می زنند و سردمدارانی که دائماً در حال تهدید مردم جهانند!

مصیبتهای جامعه اسلامی ناشی از امثال معاویه نیست بلکه امثال ابوموسی اشعری ملت و مذهب را یکجا به سوی نابودی کشانده اند!

من پیرو محمدی هستم که علم را حتی در چین می خواست و علی ای که یک ساعت تفکر را بهتر از هزار سال عبادت! عزاداری امام حسین را به عنوان پرچمی که یادآور حس ظلم ستیزی و انسانیت درست و لازم می دانم و از وحشیگری و خرافه پرستی برخی متنفرم!