web 2.0

۹.۹.۹۰

حمایت از حمله‌ی نظامی، بی‌شرمی و رياکاری

... سه حادثه‌ی متوالی و پرغوغا – يعنی حمله‌ی نظامی ناتو به ليبی که منجر به سقوط قذافی شد، جنگ‌طلبی و ستيزه‌جويی تازه‌ی اسراييل در برابر جمهوری اسلامی ایران، و چرخشی که آمريکا و اسراييل به گزارش آژانس بين‌المللی انرژی اتمی درباره‌ی برنامه‌ی هسته‌ای ايران دادند – کنار هم واقع شده‌اند تا اسباب برآمدن اين وضعيت تازه‌ی «ستون پنجم پسامدرن» شوند که اکنون مدام چشمک می‌زند و دلبری می‌کند تا آمريکا و اسراييل را تحريک و تشویق به حمله به ايران کند.
اين طايفه‌ی نوپديد از ستون پنجمی‌های ايرانی خام‌ترين اشارات‌شان را از دو مصاحبه‌ی پی در پی وزیر خارجه‌ی آمريکا، هيلاری کلينتون، با صدای آمريکا و بی‌بی‌سی فارسی در اکتبر ۲۰۱۱ گرفتند که در آن او گفته بود که آمريکا در صورت درخواست جنبش سبز به ياری آن‌ها می‌شتافت. اين ستون پنجمی‌ها که از مداخله‌ی نظامی ناتو در ليبی دهان‌شان آب افتاده بود، از اين ايده به گرمی استقبال کردند و زود دست به کار پروژه‌ی خود شدند.
بعضی از بی‌شرم‌ترين و رياکارترين افراد اين گروه آشکار از آمريکا خواستند که به ايران حمله شود (يکی از آن‌ها ادعا کرده بود که ترافيک ساليانه و حتی آمار سرطان در ایران از قربانيان جنگی بالقوه کمتر خواهد بود و ديگری از حسابداری خلاقانه در شمارش تعداد اندک قربانيان غیرنظامی در ليبی سخن می‌گويد)، و عده‌ای دیگر هم از زبان اختراعی نيواسپيک اُروِلی آن هم از خام‌دستانه‌ترين نوع‌اش استفاده می‌کنند به این اميد که خيانت‌شان را پنهان کنند. برای آن‌ها که آشکارا مانند وضعيت ليبی عليه سرزمين خودشان خواستار حمله‌ی نظامی شده‌اند (بخوانيد «مداخله‌ی بشردوستانه»)، اميدی نيست. ...
اگر خامی عبارات‌شان را بر آن‌ها ببخشاييد و سياست و نثر مبتذل‌شان را تحمل کنيد، آن‌چه که می‌گويند و می‌کنند تکرار کابوس ارولی است از سرِ نو: آن‌ها بیانيه‌ای صادر می‌کنند و نام‌اش را «ضد جنگ» می‌نهند، اما در واقع همان بيانيه راه را برای جنگ هموار می‌کند. چنان‌که ارول می‌گوید: «جنگ صلح است، آزادی بردگی، جهالت قدرت» - و مو به مو عين بينش و بصیرت است با روح پيشگويی ارول!

زبان نيواسپیک ارولی چرخش تازه‌ای به واقعيت در نثر و سياست‌شان می‌دهد. در بيانيه‌ای که علیه جنگ صادر کرده‌اند، در واقع دارند می‌گويند که تهدید جنگ جدی نيست و هر گونه هشداری علیه جنگ خيانت نسبت به اصل آزادی‌خواهی در ایران است. و اين کار را با حق به جانبی انجام می‌دهند. چنان که سايم می‌گويد: «اين ويرانی کلمات، چيز زيبايی است». ...
---------------------
این بخشی از مقاله حمید دباشی در الجزیره است که داریوش محمدپور آن را ترجمه کرده و متن کامل فارسی را می توانید در ملکوت بخوانید.
مختصر و مفید بگویم: با بیشتر متن کاملاً موافقم.
balatarin
Delicious
Twitter

3 نظر:

ناشناس گفت...

حمله اوباش اسلامی به سفارت اینگیلیس(!) این روباه پیر استعمار را به جنابعالی و همه برادران مومن و دوستدار رژیم اشغالگر اسلامی_عربی تبریک میگویم . برای عده ای از جمله حضرت عالی اشغال و نابودی ایران توسط خامنه ای و لبنانی ها و عراقی ها ی جیره خوار گواراتر از کوتاه شدن شرشان با کمک غرب است !

Unknown گفت...

آقای ناشناس
آنها که غربیها را به حمله به ایران دعوت می کنند، و کسانی که با حمله سفارتخانه آنها را به این کار ترغیب می کنند دو روی یک سکه هستند. آنچه برای ما مهم است این است که هیچ کس کشور را در معرض تهدید و تحریم قرار ندهد، چه عمله های استبداد و چه عمله های استعمار!

بیتا گفت...

جناب ناشناس !شما می دونید جنگ یعنی چی؟انصافا"جنگ دیدید؟
ودیگه اینکه نجات ما بوسیلهءغرب برای ما افتخاری هم ،همراه داره یا باید سرمون رو پایین بندازیم و شرمنده باشیم که خودمون نتونستیم هیچ کاری بکنیم.

ارسال یک نظر