قصه ی این فصل تلخ

... من به چشم های بی قرار تو
قول می دهم:
ریشه های ما به آب
شاخه های ما به آفتاب می رسد
ما دو باره سبز می شویم! «قیصر امین پور»

نود روز است که در پشت میله های نامردی اسیر شده اید. نود روز است که بی گمان از هیچ فشار و حربه ای برای واداشتن شما به تسلیم دریغ نورزیده اند، اما هنوز ناکام مانده اند.
خوشحالم که در این عصر بزدلی و منفعت طلبیِ سیاستمداران، هنوز هم شیردلانی هستند که پای عهدشان با مردم می مانند و هزینه ی آزادی خواهی را شجاعانه می پردازند.
یک فصل که هیچ، صد سال هم باعث نخواهد شد شما را از یاد ببریم. مگر ستارخان و مصدق را از یاد برده ایم که شما را از یاد ببریم؟!
آخر این قصه روشن است، به قول استاد شجریان این چند سال در مقابل تاریخ ما به اندازه لحظه ای است. ایمان دارم که : « به یقین باطل از میان رفتنی است.»