صحبتهای آقای خاتمی بحث و جدل های زیادی را در وب فارسی موجب شده. در فیسبوک بین من و زهرا هم بحثی در همین مورد درگرفت که گفتم شاید خوندنش برای شما هم جالب باشه:
زهرا اچ بی:
به نظر من خاتمی تو این شرایط بهترین پیشنهاد رو داده. این جوی که یه عده رادیکال تو اینترنت علیه اش ایجاد کردن رو نمی فهمم. بالاخره شرایط شما چیه؟ یعنی فکر میکنین اگه پیشنهاد خاتمی کار نمیکنه، بجاش چیکار باید کرد؟ راه حل بایکوت و قهر یکطرفه چقدر کارایی داره برای شما؟
مَتَتی:
قطعا بهترین امور میانه روی است و راه حل سید عبا شکلاتی هم راه میانه، اما خون به ناحق ریخته جوانهای مردم رو کی جوابگوئه؟ خاتمی؟ شما؟ من؟ کی؟ کی روش میشه تو چشم مادرشون نیگا کنه و بگه خلاص! خلاص؟
زهرا اچ بی :
خوب متتی انتقاد کردن بدون راه حل دادن که فایده نداره. راه حل شما چیه؟ فرض کن شما میخوای معادله ای رو عوض کنید!
مَتَتی :
راه حل رو باید اونها که از مرکب سیاست سواری گرفتن بدن. اما من سوال داشتم و تو سوالم رو با سوال پیچوندی. از این روش مباحثه که گسترش دهندش تو جامعه ما عامومحموده اصلا خوشم نمیاد
زهرا اچ بی:
خوب متتی شمام تو کامنتت همین کارو کردی. اصل فید من سوال بود که کسانی که انتقاد دارن راه حل رو چی میدونن؟ و شمام در جواب من سوال مطرح کردی :)
مَتَتی:
قبول ندارم. من در جوابت در واقع دارم می گم این یه دعوا یا اختلاف نظر سیاسی معمولی نیست تا بشه ازش چشم پوشید و به روش همیشگی ایرانی ها یه ریش سفید بیاد و ماجرا ختم به خیر بشه. حدود هشتاد نفر کشته شدن و حتی از این قتل ها بدتر اینه که به یه عده به خاطر اعتراض به رای دزدی تجاوز شده! می فهمی زهرا خانوم، تجاوز! می تونی تصورش کنی؟
مَتَتی:
تا قبل از 88 این یه دعوای سیاسی بود با قواعد بازی های سیاسی و هواداری بازی و غیره. اما امروز دیگه قصه این نیست. من یا با قتل و تجاوز موافقم یا نیستم
زهرا اچ بی:
خوب ببین شما داری یه جمله رو هی با ادبیات مختلف تکرار می کنین. سوال من اصلا همین بود. خاتمی هم چیزی رو تکذیب یا تائید نکرده. سوال من این بود قهر و بایکوت یکطرفه کارکرد سیاسیش چیه؟ وضعیت مطلوبتون الان همینه. مثلا بیاین کمپین بزنین علیه خاتمی. حالا بعدش چی؟ در صحنه سیاسی کشور چه اتفاق خوش ایندی براتون رخ میده؟
مَتَتی:
باشه پیشنهاد می کنم: افرادی که در قتل و شکنجه دخیل بودن یا دستورش رو دادن مجازات بشن (به ویژه در راس هرم قدرت)،
زندانی های سیاسی رو آزاد کنن،
انتخابات با نظارت سازمان ملل برگزار بشه،
دموکراسی بدون دخالت نهاد رسمی دین (روحانیت) داشته باشیم
زهرا اچ بی:
انشاءالله که بهشون برسید :)
مَتَتی:
اما صادقانه بگم من حتی یک درصد هم امید ندارم که این آرزوها به واقعیت بپیونده. متاسفانه اونها که امروز بر خر قدرت سوارن پیاده بشو نیستند و بدون هیچ تردید اطمینان دارم یک اتفاق بزرگ و دردناک در راه خواهد بود. همه به خوبی می دونیم این سکوت واقعی نیست و نارضایتی اکثریت مردم حل نشده . پس فقط می مونه جرقش! منتها ممکنه وقوع این جرقه ده پونزده سال طول بکشه
مَتَتی:
کاش حاکمان ما اندکی عقل و البته شرف و وطن پرستی داشتند تا نذارن کار به اونجا بکشه
زهرا اچ بی:
خوب پس بشینید و مخالفت کنید و کمپین علیه خاتمی راه بیندازید، رادیکال هم باشید، انشاءالله که این آرزوها هم محقق بشه. فقط یه چیزی انتخابات ریاست جمهوری 4 سال به 4 ساله. نکته دیگه اینکه فکر کنم خاتمی بلد نباشه پشت یه ایدی بشینه و مبارزه اینترنتی کنه.
مَتَتی:
من نه کمپین راه انداختم نه علیه خاتمی بد و بیراه گفتم. ولی اگر هم کسی به خاتمی اعتراض کنه به جاست. توی اردوگاه ما کسی نماینده خدا نیست تا توقع داشته باشه انتقاد نشنوه
زهرا اچ بی:
به نظر من خاتمی تو این شرایط بهترین پیشنهاد رو داده. این جوی که یه عده رادیکال تو اینترنت علیه اش ایجاد کردن رو نمی فهمم. بالاخره شرایط شما چیه؟ یعنی فکر میکنین اگه پیشنهاد خاتمی کار نمیکنه، بجاش چیکار باید کرد؟ راه حل بایکوت و قهر یکطرفه چقدر کارایی داره برای شما؟
مَتَتی:
قطعا بهترین امور میانه روی است و راه حل سید عبا شکلاتی هم راه میانه، اما خون به ناحق ریخته جوانهای مردم رو کی جوابگوئه؟ خاتمی؟ شما؟ من؟ کی؟ کی روش میشه تو چشم مادرشون نیگا کنه و بگه خلاص! خلاص؟
زهرا اچ بی :
خوب متتی انتقاد کردن بدون راه حل دادن که فایده نداره. راه حل شما چیه؟ فرض کن شما میخوای معادله ای رو عوض کنید!
مَتَتی :
راه حل رو باید اونها که از مرکب سیاست سواری گرفتن بدن. اما من سوال داشتم و تو سوالم رو با سوال پیچوندی. از این روش مباحثه که گسترش دهندش تو جامعه ما عامومحموده اصلا خوشم نمیاد
زهرا اچ بی:
خوب متتی شمام تو کامنتت همین کارو کردی. اصل فید من سوال بود که کسانی که انتقاد دارن راه حل رو چی میدونن؟ و شمام در جواب من سوال مطرح کردی :)
مَتَتی:
قبول ندارم. من در جوابت در واقع دارم می گم این یه دعوا یا اختلاف نظر سیاسی معمولی نیست تا بشه ازش چشم پوشید و به روش همیشگی ایرانی ها یه ریش سفید بیاد و ماجرا ختم به خیر بشه. حدود هشتاد نفر کشته شدن و حتی از این قتل ها بدتر اینه که به یه عده به خاطر اعتراض به رای دزدی تجاوز شده! می فهمی زهرا خانوم، تجاوز! می تونی تصورش کنی؟
مَتَتی:
تا قبل از 88 این یه دعوای سیاسی بود با قواعد بازی های سیاسی و هواداری بازی و غیره. اما امروز دیگه قصه این نیست. من یا با قتل و تجاوز موافقم یا نیستم
زهرا اچ بی:
خوب ببین شما داری یه جمله رو هی با ادبیات مختلف تکرار می کنین. سوال من اصلا همین بود. خاتمی هم چیزی رو تکذیب یا تائید نکرده. سوال من این بود قهر و بایکوت یکطرفه کارکرد سیاسیش چیه؟ وضعیت مطلوبتون الان همینه. مثلا بیاین کمپین بزنین علیه خاتمی. حالا بعدش چی؟ در صحنه سیاسی کشور چه اتفاق خوش ایندی براتون رخ میده؟
مَتَتی:
باشه پیشنهاد می کنم: افرادی که در قتل و شکنجه دخیل بودن یا دستورش رو دادن مجازات بشن (به ویژه در راس هرم قدرت)،
زندانی های سیاسی رو آزاد کنن،
انتخابات با نظارت سازمان ملل برگزار بشه،
دموکراسی بدون دخالت نهاد رسمی دین (روحانیت) داشته باشیم
زهرا اچ بی:
انشاءالله که بهشون برسید :)
مَتَتی:
اما صادقانه بگم من حتی یک درصد هم امید ندارم که این آرزوها به واقعیت بپیونده. متاسفانه اونها که امروز بر خر قدرت سوارن پیاده بشو نیستند و بدون هیچ تردید اطمینان دارم یک اتفاق بزرگ و دردناک در راه خواهد بود. همه به خوبی می دونیم این سکوت واقعی نیست و نارضایتی اکثریت مردم حل نشده . پس فقط می مونه جرقش! منتها ممکنه وقوع این جرقه ده پونزده سال طول بکشه
مَتَتی:
کاش حاکمان ما اندکی عقل و البته شرف و وطن پرستی داشتند تا نذارن کار به اونجا بکشه
زهرا اچ بی:
خوب پس بشینید و مخالفت کنید و کمپین علیه خاتمی راه بیندازید، رادیکال هم باشید، انشاءالله که این آرزوها هم محقق بشه. فقط یه چیزی انتخابات ریاست جمهوری 4 سال به 4 ساله. نکته دیگه اینکه فکر کنم خاتمی بلد نباشه پشت یه ایدی بشینه و مبارزه اینترنتی کنه.
مَتَتی:
من نه کمپین راه انداختم نه علیه خاتمی بد و بیراه گفتم. ولی اگر هم کسی به خاتمی اعتراض کنه به جاست. توی اردوگاه ما کسی نماینده خدا نیست تا توقع داشته باشه انتقاد نشنوه
0 نظر:
ارسال یک نظر