ناصر خان شجاع: سفر یک اسطوره

ناصر خان رفت. حالا آبی های پایتخت یکی از بزرگترین اسطوره های شان را از دست داده اند.
ما زمان بازی کردن اش را ندیده بودیم. هر چه بود محدود بود به فیلم های بازی هایش که بعد ها دیدیم و هر کدام را که دیدیم احترام ما نسبت به او بیشتر شد.
اعتراف می کنم همیشه ته دلم آرزو داشتم سن او که باشم بتوانم به همان خوش تیپی او باشم. خیلی خوش تیپ و شیک پوش بود، اما این تنها خصیصه ی ارزشمندش نبود. او یکی از تحصیلکرده ترین فوتبالیست های ایرانی بود و همین هم باعث تمایزش از خیلی از آنها می شد.
وقتی ای اف سی به عنوان دومین دروازه بان قرن آسیا انتخابش کرد، چه قدر پزش را به رفقای پرسپولیسی دادیم! هنوز هم وقتی مربی های استقلال ترسو و محافظه کارانه بازی می کنند، همه ی آبی ها یاد آن بازی مقابل العین امارات می افتند که استقلال به امتیاز بازی احتیاج داشت و ناصر خان شجاعانه چهار فروارد گذاشت و العین را لِه کرد. اما این شجاعت منحصر به زمین سبز فوتبال نبود، او در دفاع از حق ملتش هم شجاعت و صراحت از خود نشان داد تا از معدود اسطوره های فوتبال شود که در میان هوادارن هر دو باشگاه بزرگ پایتخت هوادار داشته باشد.
از صمیم قلب برایش طلب آمرزش دارم. یادش جاودان!