1- خانم فاطمه الهام (رجبی سابق) که در فحاشی به بزرگان سیاست ید طولایی دارد، فحشنامه ای به محضر آقای میر حسین موسوی تقدیم می کند. در نوشتار مذکور خانم الهام، موسوی را متهم می کند که کارهای شنیعی مثل پایه گذاری دفتر تحکیم وحدت، پدر اصلاحات بودن، جرأت استعفا در محضر امام، شانزده سال در عرصه اصلاحات بودن و کلی جرم دیگر مرتکب شده! (اینجا بخونید)
2- آقای نبوی کَکِ سوژه طنز به تنبانش می افتد و یارای مقاومت ندارد و سرانجام طنزی نمکین تقدیم روح پر فتوح سرکار خانم الهام (رجبی سابق) می کند. (اینجا بخونید، البته با فیل کش)
3- آقای موسوی برای دفاع از آزدای بیانِ خانم رجبی و شاید دامن شستن از همراهی با نویسندگان خارج از کشور مطلبی می نویسد. ایشان با صدور اطلاعيه‌اي «نوشته يک طنز نويس مقيم خارج از کشور را درمورد فاطمه رجبي تقبيح و آن را خلاف اخلاق اسلامي و شان زن ايراني دانست». (اینجا بخوانید)
4- در پرده آخر ابراهیم نبوی پاسخی برای آقای موسوی نوشت: «من به جد معتقدم که شما یا یکی دیگر از اصلاح طلبان باید رئیس جمهور شود، این امر بیش از هر چیز ریشه در رفتارهای زشتی دارد که این گروه عنیف( احمدی نژاد، الهام، فاطمه رجبی و دوستان) با ملت و با فرهنگ و با ایرانیان کرده اند. و ما قصد داریم تا با حمایت از شما شر ایشان را بکنیم و این قصد ما جدی است و فکر نکنید با دو تا بیانیه دادن علیه من، ما اینقدر ساده لوح هستیم که دست از حمایت از شما برداریم.». (اینجا بخوانید، البته با فیل کش)
نظر شخصی: من به نسبتِ لحن خانم الهام و رئیس جمهور محترم و سایر وابستگان، لحن توهین آمیزی در نوشتار آقای نبوی ندیدم. به علاوه آقای نبوی به حمایت از آقای موسوی برخاسته بود و اقدام آقای موسوی در سرکوبِ طنز و حمایت از فحاشی های همسر سخنگوی دولت را ابداً درست نمی دانم(با هر انگیزه ای).
0 نظر:
ارسال یک نظر