باز هم حکایت حق التدریسیها و استثمار نیرو به وسیله آموزش و پرورش

... ماهي 500 هزار تومان قسط و 500 هزار تومان كرايه او را روانه آموزشگاه‌هاي آزاد زبان كرده تا ماهي 130 هزار تومان كف دستش بگذارند، گاهي مسافركشي مي‌كند، مي‌گويد؛ بپرسيد حق من معلم اين است كه مسافركشي كنم و با هزار جور آدم دست به يقه شوم؟
... هرچند آموزش و پرورش با صدور بخشنامه ساماندهي نيروي انساني تلاش كرد مفهوم ساماندهي را به معناي انطباق هزينه‌ها و مخارج تقليل دهد و در اين راه به كم كردن هزينه‌ها تا حد ممكن همت گماشت؛ اما اين بخشنامه قربانياني هم داشت كه متاسفانه طرح ساماندهي هيچ اعتنايي به آنها نكرد و به نظر مي‌رسد با وجود كسري بودجه آموزش و پرورش كه براساس اخبار رسيده قرار است سال 88 هم تكرار شود اين بي‌اعتنايي همچنان ادامه پيدا كند.

شايد با طرح مساله نيروهاي بلاتكليف آموزش و پرورش در رياست جمهوري و مجلس، اجماعي براي حل مشكل اين قشر حاصل شود، چون آموزش و پرورش در حل مشكلات ناتوان است.
مرتبط:
متن کامل در روزنامه جام جم