web 2.0

۲۰.۸.۸۷

نمک پارسی

این نمکِ پارسی، طعمِ خوش زندگیست
لشکر طنّازها، مایهٴ خوش خندگیست

این روزها چه قدر اتفاقات طنزآمیز و با نمکی در مملکت گل و بلبلمان اتفاق می افتد:
اول حاج آقایی که رکوردار سن وسالِ مدیران در کتاب گینس است، روز جمعه بر منبر می رود و می فرماید:
«محمود جون الهی قربون اون دست و پای بلوریت برم کی گفته تو اَخی. تو خیلی هم بَه بَهی. تو گل خوشگل مایی. 197 میلیارد دلاری هم که دور و بریات امداد غیبی کردن نوش جونشون. اصلاً:
هر کی به گل دست بزنه* شاپره نیشش می زنه
نگاهِ چپ بِش بکنه * خدا آتیشش می زنه
»

***
دو سه روزی از این سخنان جذاب و تهدید آمیز گذشته بود که ناگهان طی یک اقدام محیرالعقول دکترhadad-adel عادل به دلایل زیر به عنوان چهره ماندگار فلسفه ایران زمین انتخاب شدند:
«لاک پشتی ترین سرعت فرهنگستانهای ادب در حفظ زبان فارسی!
ریاست تشریفاتی ترین مجلس پس از رضاخان!
یک پا را دریکسو و یک پا را در سوی دیگر کتابهای درسی اطفال بدبخت مملکت گذاشتن و سوراخ دعا گم کردن!
و .........»
در پرانتز:
راستی اینها که شمردند و شمردیم چه ربطی به فلسفه داشت؟ در ممالک کفر، تز تازه یا کار فوق العاده یا اثر در حد نوبل یا انقلاب در فلسفه، فردی را لایق جایزه علمیِ فلسفه می کند. نههههههه غلاااااااااام؟!
غیر خودی نمی شود چهرهٴ ماندگار ما
مایهٴ خنده می شود، جملهٴ روزگار ما

balatarin
Delicious
Twitter

0 نظر:

ارسال یک نظر