گزارش لحظه به لحظه یک مصاحبه

1- با توجه به اعلام قبلی و تبلیغ تلویزیون منتظر صحبتهای رئیس جمهور هستیم. قرار است ایشان برنامه های اقتصادی دولت را ارائه کنند. طرح تازه اقتصادی دولت چیزی است که با توجه به برنامه های پیشین دولت نهم و نحوه اجرای آنها بسیار برای من و دوستانم که پای تلویزیون نشسته ایم نگران کننده است.
2- آقای رئیس جمهور در جایگاه یک منتقد دلسوز و یک کاندیدای انتخاباتی نشسته و معایب اقتصاد و اجتماع و سیاستِ بیمار ایران را بر می شمارد. متاسفانه ایشان نمی گوید رئیس دولتی که موظف به اصلاح این امور است، کیست؟
3- آقای مجری (مشاور رئیس جمهوری با ظاهری عجیب!) مسئول مشکلات اقتصادی را کشف می کند: دولت پهلوی و گرانی نفت پس از جنگ اعراب و اسرائیل. از قرار می بایست استخوانهای شاه سابق را از قبر درآورد و به جرم این مشکلات محاکمه کرد!
4- تورم شدید (چه عجب بالاخره پذیرفت!)، نابرابری اجتماعی، سیستم بیمار بانکی، بهره وری پایین از جمله مواردی است که تا اینجای کار احمدی نژاد مطرح کرده.
5- حدود یک ساعت از صحبتهای رئیس جمهور می گذرد اما در حالی که هنوز صحبتهای بی سر و ته ایشان ادامه دارد، هیچ برنامه یا طرح مشخص و مدونی اعلام نشده.
6- پرزنتیشن هایی که همکاران رئیس جمهور آماده کرده اند از قرار پیشتر به صدا و سیمایی ها داده نشده و به نظر می آید از روی لپ تاپ فیلمبرداری می شود که باعث شده اعداد و نوشته ها به شدت ناخوانا باشد.
7- مصاحبه تمام شد و هیچ طرح یا برنامه مشخصی ارئه نشد و فقط مشتی کلی گویی تحویل بیننده ها داده شد.
کاش صحبتهایم را می شنید تا به او بگویم:
« آقای رئیس جمهور! من و دوستانم در همین مملکت فلاکت زده مورد بحث شما چند کلاسی درس خوانده ایم و به همین دلیل فهم ما از اقتصاد بیش از یک همولایتی شما در روستاهای گرمسار است. شما هم کاندیدای شورای روستایی ما نیستید. لطفاً سفسطه نکنید! اگر برنامه ای دارید ارائه دهید. اگر نه، ما را ابله فرض نکنید که خرپنداری ما را به شدت عصبانی می کند! می فهمی آقا؟!!! »
پی نوشت: این پست برای آپلود شدن با تاخیری یک روزه مواجه شد. از این بابت عذر می خواهم.