اون چيزي که بيشتر از همه آزارم ميده کرايهٴ 15 هزار تومنی تهران تا رشت نيست، حتي قيمتهاي سرسام آور مواد غذايي يا ماليات سنگيني که ما کارمندا مي پردازيم نيست. حتي بنزین 700 تومني يا خونه ي فسقلي 50 متري که علي به قيمت سي و چند میليون با يه عالمه قرض و قوله خريده نيست که ديوونه کنندست، بلکه لبخنده مصنوعي و دروغهاي شاخدار دلتمردهاييه که ما ملت رو جميعاً ابله حساب مي کنن و با بي حيايي تمام دروغ ميگن و همه موارد بالا رو انکار مي کنن. ديوار حاشا بلنده اما پايدار نيست!
0 نظر:
ارسال یک نظر