در مثل است که کسی در بادیه طنابی گره زد و شتری بیچاره را خِفت فرمود. چون مراد حاصل گشت، گفت:«لعنت بر شیطان!» ناگاه شیطان پدیدار گشت و گفت:« لعنت بر وجودت! من اگر همه عمر می اندیشیدم به چنین راه حلی نمی رسیدم!»
گویند اربابی را گفتند "در فرودست انگار" مردمان فراخ فراخ راه می روند. فرمود: « این جنوبیها را چه شده؟ آیا شیاطین بزرگ به سرزمین و زیرزمین ما تجاوز کرده اند؟»
گفتند:« خیر یا ارباب! ولیکن بالش نرم شما مردمان را از نعمت زیر پایشان محروم نموده و نموده و شرجی و گرما با آن امتزاج یافته تا یک جاشان سخت سوزش ناک شده! مرحمت فرموده، بالش نرمتان را بردارید؛ حال رعیت بِه شود و هیچ شیطان کار به کارشان ندارد!»
2 نظر:
کاش بردارن
کاش بردارن
ارسال یک نظر