web 2.0

۵.۴.۹۰

در خصوص موضع انفعالی جنبش اعتراضی

وبلاگ مجمع دیوانگان در یادداشتی به موضوع «بی عملی» مردم پرداخته و دلایل سکون جنبش سبز را بررسی کرده. البته دلایل اجتماعی و سیاسی مختلفی بر این موضوع اثر گذار هستند که جامعه شناسان و عالمان سیاسی باید نظر دهند، اما در خصوص دلایل ظاهری و نظرات مردم عادی می توان به موضوعات زیر اشاره کرد:
1- «همیشه بد می رود، بدتر می آید»:
اگر از بسیاری از مردم دلایل عدم رغبت شان برای شرکت در اعتراضات را بپرسید، نه رضایت از وضع موجود بلکه تجربه تاریخی ملت در صد سال اخیر را پیش روی شما قرار خواهند داد. آنها می ترسند هزینه ها را پرداخت کنند و سرانجام شان مانند مشروطه، ملی کردن نفت و انقلاب 57 بدتر از قبل شود.
2- سردرگمی و عدم شفافیت رهبران جنبش:
اگر نگاهی به صحبت های آقای امیرارجمند پیش از راهپیمایی 22 خرداد بیندازید درخواهید یافت که در بسیاری از موارد هنوز شفاف و صریح با مردم صحبت نمی شود. همان موضوعاتی که در 5 سوال «آینده از آن حزب‌الله» از محمد معینی پرسیده می شود.
خوشبختانه امیرارجمند برای اولین بار صراحتاً از اتحاد با گروه های تروریستی مثل مجاهدین و یا استبدادگرایانی مثل سلطنت طلب ها تبری می جوید، اما در مقابل سوالاتی پیرامون موضع رهبران جنبش در خصوص ولایت فقیه و تغییر حکومت بحث را می پیچاند و نه مخالفتش معلوم می شود و نه موافقتش!
خود آرمان وقتی صریحاً در پست « آنچه حاکمیت به عنوان اتهام مطرح می‌کند برای ما اهداف قانونی است» در خصوص این موضوع ابراز عقیده کرد، بازخورد بسیار زیاد خوانندگان گویای علاقه مردم به صراحت کلام در این خصوص بود.
3- ترس:
توضیحی لازم دارد؟
balatarin
Delicious
Twitter

0 نظر:

ارسال یک نظر