در استان ما (کهگیلویه و بویراحمد) نیز اوضاع بر همین منوال است. در گچساران وقتی از رای دهندگان دلیل رای دادنشان را بپرسی اول فارس، قشقایی یا لر بودن کاندیدا را در نظر دارند و سپس طایفه قشقایی ای که از آن برامده و چنانچه لر باشد طایفه لر او را در نظر می گیرند. بعد چنانچه طایفه رای دهنده با طایفه کاندیدا در عهد عتیق خصومتی نداشته باشد و بزرگان خانواده ها هم حکم به رای دادن به وی دهند موضوع لیاقتهای فرد کاندیدا بررسی می شود. البته اولویتهای دیگری از جمله میزان هدایا و مبلغ خرید رای و قولهای اشتغال و وام نیز تاثیرگذارتر از میزان لیاقت کاندیداست.
همین رفتارهای ماقبل تاریخی و شرم آور باعث شده همواره اَنگ منطقه محروم روی پیشانی منطقه بماند و انگشت شمار مدیران لایق شهرمان جرات گام نهادن در میدان سیاست را نیابند. طبعاً نتیجه آن می شود که کوتوله های سیاسی به مناصبی بزرگتر از قامت فکرشان دست یابند و خودمان به طنز آنها را ملقب به «ساکت ترین نماینده مجلس!» کنیم.
در میان کاندیداهای فعلی نظامیان نیز حضور دارند و مردم ما بدون هیچ گونه آگاهی از خطر حضور نظامیان در سیاست تنها به صرف قبیلهٔ آنها دنباله رویشان می شوند. مردم کشوری که محصور در میان تجربیات تلخ و گزنده کودتاهای پاکستان و ترکیه است با خیالی راحت اجازه می دهند نظامی گری در سیاست مملکتشان وارد شود و به زودی احکام پادگانی و غیرقابل سرپیچی سرلوحه سیاست این مُلک شود. ضمن اینکه نیروی نظامی مملکت نیز از مدیران خویش تهی می شود و منجر به ضعف قوای نظامی می شود و چنانکه می بینیم سیلی از ایشان از نظام خارج می شوند و راهی گود سیاست می شوند!
اگر به موارد بالا فقر واقعی و ملموس مردم و به تبع آن فروش رای هایشان را اضافه کنیم، نتیجه تاسف بار آن به راحتی قابل پیش بینی است. عجیب آن است که بسیاری از جوانان و تحصیلکرده های ما هم دقیقاً از چنین قواعدی پیروی می کنند که جداً مایه شرمساری است.
کاش کمی به خودمان بیاییم و واقعیات را بهتر و منطقی تر ببینیم. مدعی نیستم که همه چیز ایده آل است و با یک انتخاب صحیح اوضاع عالی و ایده آل می شود اما بدیهی است فرستادن یک وکیل لایق با سوابق درخشان مدیریتی می تواند تا حد زیادی بر اوضاع شهر ما و حتی کشور تاثیر بگذارد.
امیدوارم هر کدام از ما بر اساس لیاقتها و وجدان خودمان و نه علایق مالی و قبیله ایمان در انتخابات شرکت کنیم!
0 نظر:
ارسال یک نظر