web 2.0

۵.۷.۸۵

هوو

وزیر راه به راحتی آب خوردن از سمتش برکنار شد. رئیس جمهور ثابت کرد اگر کارکرد کسی را قبول نداشته باشد در تغییرش تردید نمی کند، اما هر کس در نظامهای اداری کار کرده باشد می داند که شرط اول درست کار کردن ( و از ترس روز مبادا پول پارو نکردن)، امنیت شغلی است و وقتی تغییر وزیر مملکت به این راحتی است پس وای به حال کارمندان و کارگران دون پایه!

البته آنچه گفته شد تنها یک بعد قضیه است. تنها دو سال از عمر وزارت رفاه می گذرد. وزارتی که با توجه به فقر و مشکلات معیشتی ملت ما (اگر با آمارهای فضایی خودمان را گول نزنیم) از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. اما (بدون در نظر گرفتن توانایی یا ناتوانی وزیر مربوطه) باید در نظر داشت که این وزارتخانه «هووهایی» دارد که از آن بسیار فربه ترند! مشکلی که تقریباً در اکثر زمینه ها در کشور ما می توان دید، حضور و وجود نهادهای موازی است.

با شروع انقلاب برای سروسامان دادن سریع به امور، نهادهای زیادی سربرآوردند که به نظر می رسد اکنون پس از اینهمه سال و در حالی که اکثر آنها با شرایط فعلی کارایی خود را از دست داده اند تداوم لجوجانه استقلال آنها از نهادهای مربوطه تنها باری است مضاعف بردوش مردم. در مورد وزارت رفاه نیزمی توان به نهادها موازی کمیته امداد، بنیاد 15 خرداد، بنیاد مستضعفان، سازمان اوقاف و امور خیریه و چندین نهاد و سازمان دیگر اشاره کرد. ضمن اینکه سازمانهای تابعه دولت (از قبیل بهزیستی) از چندین کانال مورد بازرسی قرار می گیرند و نهادهای موازی فارغ از هرگونه بازرسی و حسابرسی واقعی هستند. با این اوصاف به نظر می رسد ادغام این نهادها و سازمانهای غول آسا در وزارتخانه ها و سازمانهای مدنی مربوطه بسیاری از مشکلات از این دست را حل خواهد کرد.

کاش خود رئیس جمهور کمی انصاف (یا شهامت) به خرج بدهد که با اینهمه نهاد موازی هیچ کس نمی تواند از عهده وزارت رفاه برآید!

balatarin
Delicious
Twitter

2 نظر:

فؤاد گفت...

سلام
سید جان حالا من بد بینم یا شما
خوبه خودتم فهمیدی که اوضاع خر تو خره

فؤاد گفت...

سلام
سید جان حالا من بد بینم یا شما
خوبه خودتم فهمیدی که اوضاع خر تو خره

ارسال یک نظر