اینکه وبلاگخوانها بیان و حتی از روزمره هاشون بنویسن خوب هم هست. ما هر روز اینجا می نویسیم، می خونیم و مهمتر از همه یاد می گیریم. من اگه یه مدت مطالعه نداشته باشم هیچی نمی نویسم! چون دستم خالی می شه. بنابراین این وبلاگ مجبورم می کنه که همیشه از لحاظ اطلاعات به روز باشم.
مسئله اینه که زیادی خوش به حالمون نشه که فکر کنیم الان جامعه از ما تاثیر می گیره و ما رسانه قدرتمندی داریم! ما هنوز اول راه هستیم. با این اینترنت ذغالی و سطح فکرها و از همه بدتر تیغ سانسور و اینکه بیشتر ما حتی جرات راحت گفتن حرفامون رو نداریم چه قدر می تونیم به تاثیر گذاری وبلاگها تو جامعه امیدوار باشیم؟ خود من بیش از هر چیزی از طنز لذت می برم اما هر بار اینقدر خودسانسوری می کنم که نمکی برای طنزم نمی مونه! این در حالیه که امثال من اصلاً علاقه ای یا تمایلی به براندازی یا همچین مسخره بازیهایی نداریم. در واقع بیشتر بلاگرهایی که می شناسم دنبال این بازیها نیستن. ما فقط در پی ساختن یه جامعه بهتر هستیم.
باز هم تکرار می کنم مطرح کردن دایره بسته وبلاگنویسها فقط به این جهت بود که به خودمون غره نشیم. دوهزار بازدید (پربیننده ترینها!) در بین 70 میلیون یعنی هیچ! باید بیشتر و بیشتر تلاش کنیم. بی ادعا! و ضمناً تلاشمون به دنیای مجازی محدود نشه. تو دنیای واقعی هم در مسیری که اینجا ادعاشو داریم حرکت کنیم. گمونم دارم پرگویی می کنم اما دلم می خواد از وبلاگهایی بگم که حتی همینجا هم اعلام می کن قرار نیست تو زندگی واقعی همونی باشن که تو وبلاگستان. یه وبلاگ مشهور رو می خوندم که همیشه از صفات خوب انسانی و حقوق بشر و حقوق زنان و غیره می گفت اما تو نوشته های شخصیش از کلاه هایی که سر مردم می ذاشت می گفت و همین ادعای کذایی که توقع نداشته باشید تو زندگی واقعی همین بلاگر خوب و با شخصیت باشم!!! راستش از همون موقع حتی حاضرنشدم یه دقیقه از وقتم رو هم حروم خوندن مطالبش کنم.
همین دایره اگه بشه حلقه اول زنجیرهٴ تلاش، ارزشهای انسانی و اخلاقیات می تونه این ارزشها رو تو جامعه گسترش بده. و این بسیار بیشتر از به به و چه چه داخلیها یا مطبوعات غربی که دارن بادبادک وبلاگستان رو باد می کنن ارزش داره.
0 نظر:
ارسال یک نظر