آن شنیدستی که در ایران ما * رسم زیر آبی بود پیمانِ ما؟
هر کس زیرآبِ دیگر می زند * ریشه یاران خود را می کَنَد
هر کسی گوید که من پاکم ولی * می زند زیرآبِ یارِ اولی
هموطن! خوبِ قشنگ و نازنین! * سرور هر چه چُلمبه بر زمین!
ای که بی پارتی خود چون کودکی * کودکی بی کس کنار رودکی
هردم از ترس بیفتادن در آب * می کنی سرهای یاران زیرِ آب
هی دو دستی میز را چسبیده ای * هی به هر ساز خوشی رقصیده ای
این که با ناز و کرشمه در بَر است * این عروسی صد هزاران شوهر است
توضیح: لطفاً در مورد وزن عروضی این شعرا سخت نگیرین و گیر ندین چون بیشتر مضمون و رسوندن مفهوم برام مهم بوده
0 نظر:
ارسال یک نظر