web 2.0

۲۸.۱۱.۸۵

نوشتن با دوربین



اخیراً پس از مدتها مجالی دست داد و توانستم کتاب «نوشتن با دوربین» اثر پرویز جاهد را بخوانم. این کتاب در واقع مجموعه مصاحبه ای است با ابراهیم گلستان. گلستان فیلمساز، مترجم و نویسنده ای است که نویسنده کتاب معتقد است بر جریانات هنری و روشنفکری زمان خود بسیار اثر گذار بوده. وی در این کتاب درباره بسیاری از بزرگان هنر و فرهنگ و حتی سیاست ایران به ویژه در طی ده های سی و چهل خاطرات و نظراتش را بیان می کند. لحن بیان گلستان تند و صریح است و انتقاداتش بی پرده و بسیار تند و تیز. در این مصاحبه ها از جلال آل احمد گرفته تا دریابندری هدف انتقادات شدید او قرار می گیرند. البته نیش دارترین کلمات نثار شاملو، آیت الله کاشانی (قضیه نماز سیاسی خواندن ایشان!) و احسان طبری می شود که در نوع خود جالب و خواندنی است. خاطرم هست بعد از چاپ این کتاب روزنامه ها با دریابندری درباره گفته های گلستان مصاحبه کرده بودندکه برخورد او با این موضوع (بر خلاف روال معمول ما ایرانیها) با گذشت و همراه بااحترام به گلستان بود.

همچنین خاطرات گلستان از درون حزب توده هم در نوع خود جالب و خواندنی است.

گلستان برعکس نظراتش درباره شاملو (که معتقد است بیخودی بزرگ شده و در این حد نیست) از فروغ و اخوان ثالث به نیکی یاد می کند. همچنین علاقه وافر او به هدایت نیز از لابلای کلامش پیداست.

مجموعاً خواندن این کتاب (که برای من عجیب است که چطور در این سانسور بازار مجوز چاپ گرفته) دریچه نویی به دنیای اهالی فرهنگ و هنر دهه های سی و چهل ایران از درون آن مجموعه و از زبانی رک و بی پرده ارائه می دهد.

پیوندهای مرتبط:

درباره ابراهیم گلستان

کتاب «نوشتن با دوربین»

balatarin
Delicious
Twitter

0 نظر:

ارسال یک نظر